Die foto dus, dat is een gigantische reclameboot.... voeren er een stuk of acht van op en neer gister. Ze verzinnen wat.
Bedelen valt hier mee, een paar keer meegemaakt vandaag. Ik ben altijd gewend om dan 'nee' te zeggen, ik kan als simpel vakantieganger de sociale problemen van een land niet inschatten en goedmaken, en bovendien nodigt elke gulden aan een bedelaar weer nieuwe bedelarij uit. Mooie theorie, maar ik had het daar vandaag eenmaal lastig mee. "Money" zei de man nogal dwingend en wanhopig, "money for food", en hij wees nadrukkelijk op een kind van een jaar of drie, in de wandelwagen die hij voortduwde, een zichtbaar zwaar geestelijk gehandicapt kind. Ik zei nee, maar het zong nog wel een tijdje na in mijn achterhoofd. Biedt dit land geen faciliteiten voor ouders met gehandicapte kinderen (vast niet dus)? Hee, en dat was het enige gehandicapte kind dat ik vandaag en gister zag tussen de tienduizenden mensen die ik meemaakte - waar zijn de andere gehandicapte kinderen? Niet geboren of zoiets? In veel aspecten is dit een prachtig land, in veel aspecten ook ontwikkelingsland, en sommige dingen zijn totaal anders dan bij ons, zoals 'mensenrechten' dus.
In een galerie-complex gevestigd op een voormalig industrieterrein in de stad waren vrijpostige kunstwerken te zien. Dat mag, kennelijk.
Deze jongeman werd op het vliegveld van Dusseldorf door een vriendelijk gezinnetje aan mij toevertrouwd om door alle controles te loodsen. Hij was na een half jaar werk in duitsland op weg naar huis en sprak geen woord duits of engels.
Morgen ga ik echt fietsen! De stad uit, op weg naar een klein historisch 'waterstadje', gebouwd rond handelskanalen/kanaaltjes. Zestig kilometer verderop. Benieuwd of ik het kan vinden!....